Produžavanje noge operacijom
Produženje noge operacijom se rade kod pacijenata sa urođenom ili stečenom kraćom nogom. Operacije produžavanja se rade kod pacijenata čija je visina posle završenog rasta ispod 150 cm za muške pacijente i ispod 145 cm za ženske pacijente, kao i kod pacijenata sa stečenim kraćim ekstremitetom, kod kojih je jedan ekstremitet kraći od drugog za 2 cm ili više.Operacije produženja mogu se izvoditi pomoću uređaja koji se primenjuju spolja, spolja i iznutra zajedno ili samo iznutra.
Produženje eksternim fiksatorom je metoda u kojoj se sa produžavanje počinje 7-10 dana nakon operacije, aparatom koji se postavlja na kratku kost pacijenta. U ovoj metodi, nakon što pacijent nauči da koristi fiksator, on/ona će svakog dana produžavati fiksator, u proseku 1 mm dnevno, kako je propisano. Prednost ove metode je i to što se metoda može kontrolisati spolja nakon operacije, aparat se može ukloniti kada je proširenje završeno i u telu pacijenta nije ostao nijedan implantat.Nedostaci su što pacijent dugo živi sa ovim uređajem u zavisnosti od količine koju treba produžiti, schanz (pin) koji pričvršćuje uređaj za kost je zakačena za meko tkivo.To uključuje infekciju na mestu ulaska, zglobne kontrakture u gornjim i donjim zglobovima kosti gde postavljamo ovaj uređaj.
Ova metoda je metoda kojom se skraćuje vreme boravka fiksatora u telu pacijenta.Ovom metodom implantat se postavlja u unutrašnji deo kosti pacijenta (medula) a spolja se postavlja spoljni fiksator. Kod ove metode kost se fiksira za 1 mm svakog dana uz pomoću fiksatora postavljenog spolja. Kada je produženje završeno, pacijent se vraća u operacionu salu, gde se implantat iznutra pričvršćuje i fiksator se uklanja.Prednost ove metode je u tome što pacijent ne mora da živi sa fiksatorom sve dok se ne formira spojno tkivo u proširenom delu i smanje komplikacije vezane za fiksator.Metoda je tehnički teža u odnosu na produžavanje samo eksternim fiksatorom.
Kod ove metode pacijent nakon operacije produženja napušta operacionu salu bez aparata van svog tela, tako da ne doživljava nikakve komplikacije vezane za eksterni fiksator. Kost se izdužuje aparatom koji stvara eksterni magnet, 1 mm svaki dan tokom 7-10 dana nakon operacije. Prednost ove metode je u tome što nema spoljašnjeg uređaja, pacijent može lako da pravi pokrete gornjih i donjih zglobova, a kontrakture zgloba koje vidimo kod ekstenzije koje koriste fiksator se ne vide u ovoj metodi.
Bez obzira na to koji se metod koristi, pacijentu može biti potrebna fizikalna terapija nakon operacije.
Pacijenti muškog pola čija je visina 150 cm i niže
Pacijentkinje čija je visina 140 cm i niže
Pacijenti sa jednim kraćim ekstremitetom